Denge Bozuklukları
“Dengesizlik” hissi, “vertigo”, “baş dönmesi”, “dü...
İşitme kaybı, çevredeki sesleri duymada güçlük çekme, işitme hassasiyetinde azalma olarak tanımlanabilir.
İşitme ile ilişkili organımız olan kulak, üç bölümden oluşur: dış kulak, orta kulak ve iç kulak. İşitme kayıpları, kulağın hangi bölgesinin etkilendiğine göre sınıflandırılır. Dört çeşit işitme kaybı mevcuttur:
İşitme kaybının derecesini ve tipini saptamak için öncelikle saf ses odyometri testi yapılır. Odyometri testi ile ilgili bilgilere internet sitemizin ilgili sayfasından ulaşabilirsiniz.
Hastanın teste verdiği cevaplar ile saf ses ortalaması belirlenir ve uluslararası işitme derecesi sınıflandırmasına göre işitme kaybının tipi ve ciddiyeti belirlenir.
İşitme Kaybı Sınıflandırması (ASHA,2015)
|
|
10 – 15 dB |
Normal İşitme |
16 – 25 dB |
Çok Hafif Derecede İşitme Kaybı |
26 – 40 dB |
Hafif Derecede İşitme Kaybı |
41 – 55 dB |
Orta Derecede İşitme Kaybı |
56 – 70 dB |
Orta-İleri Derecede İşitme Kaybı |
71 – 90 dB |
İleri Derecede İşitme Kaybı |
91 dB ve üstü |
Çok İleri Derecede İşitme Kaybı |
İşitme kayıplarında tedavi ve rehabilitasyona işitme kaybının derecesine, nedenine ve nereden kaynaklandığına bakılarak karar verilmektedir.
Sensörinöral işitme kaybı, iç kulaktan yani kokleadan başlayarak beyindeki işitme merkezine kadar olan bölgelerde oluşan hasarlardan kaynaklanmaktadır. Sensörinöral tipte olan işitme kayıplarının yaklaşık %90’ı kokleadan kaynaklanmaktadır. Kokleadan kaynaklanan işitme kayıplarına koklear işitme kaybı denilirken işitme sinirinden başlayıp beyinde işitme merkezine kadar olan kayıplara ise santral (retrokoklear) işitme kayıpları adı verilir.
Sensörinöral işitme kayıpları her yaş grubunda görülebilir.
Çocukluk çağındaki sensörinöral işitme kayıplarının en sık nedeni genetik faktörlerdir.
Yetişkinlerde görülen sensörinöral işitme kayıplarının en sık nedeni gürültüye maruz kalma ve travmadır.
İleri yaşta ise fizyolojik yani yaşa bağlı işitme kaybı görülür. Yaşlılığa bağlı işitme kaybına presbiakuzi adı verilir.
Kulak için zararlı (ototoksik) ilaç kullanımı, enfeksiyon hastalıkları, Meniere Sendromu, ani işitme kayıpları başlıca diğer sensörinöral işitme kaybı nedenleri olarak sıralanabilir.
Sensörinöral işitme kayıplarında tanı hastanın tam bir kulak burun boğaz ve baş boyun muayenesinin yapılmasının ardından odyolojik değerlendirme ile koyulmaktadır. Odyolojik değerlendirmede davranım odyometrisi, akustik immitansmetrik inceleme, otoakustik emisyon testi ve işitsel beyin sapı cevabı (ABR - ERA) değerlendirilmesi seçeneklerinden ihtiyaç duyulanlar kullanılır. Bazı durumlarda ayırıcı tanı yapabilmek için radyolojik incelemede gerekebilir.
Sensörinöral işitme kayıplarında tedavi ve rehabilitasyon, işitme kaybının nedenine, süresine ve bireyin yaşına ve metabolik durumuna göre değişkenlik gösterir. Tedavi ve rehabilitasyon ilgili hastaya göre planlanır.
* Lütfen form alanlarını giriniz, bilgileriniz gizli tutulmaktadır.